Year: 2018 - 2019
Location: Athens - Eleusina, Greece
Program: Urban planning, gardens, cultural,
educational space, sports area
Subject: Initiation to the sacred, post-memory
and landscape narratives
Design: Stefania Orfanidou, Gregory Petropoulos
Supervisor: Giorgos Mitroulias
Type: Diploma Thesis
Presentation: 19.06.2019

PERSEPHONE: The hidden veil and the nine pauses

From antiquity to this day, Hiera Odos has been a key link between the city of Athens and Eleusis. The axis is historically connected with the Eleusinian Mysteries, the worship of the goddess Demeter and, by extension, the myth of Persephone's abduction by the king of the Underworld, Hades. The concept of the sanctuary and the concealed was strongly inherited during the ceremonies of the Great Mysteries. The road itself was brimmed with sacred temples and burial monuments, along a large peri-urban area that was flooded by the natural element.

Until the beginning of the 20th century, the road kept its character until the intense urbanization and industrialization started to shift its qualities. The stroller, today, is in defense against the accumulated gray matter of the urban landscape that characterizes the city of Athens. As a displaced nomad, he struggles to confront the reticence cultivated by the contemporary metropolis and he is in search of his lost freedom.

Following the traces of the historical axis of Hiera Odos, the current thesis negotiates the rupture of the urban and peri-urban landscape through nine successive interventions-breaches, along its linear track. The idea encapsulates the creation of nine equivalent gardens that rewrite the concept of the secret and the visible and act as passages and pauses. The morphology of these interventions, in the beginning, appears as enclosed and compact, but gradually it opens through successive perforations, until the final dismantling of its boundaries and its union with the surrounding area. These points create new fields of meeting and isolation and create new enclaves of freedom, which invite the wanderer on a new exploration, a new excursion.

Χρονολογία: 2018 - 2019
Τοποθεσία: Αθήνα - Ελευσίνα, Ελλάδα
Πρόγραμμα: Αστικός σχεδιασμός, κήποι,
χώροι πολιτισμού, αθλητισμού, εκπαίδευσης
Γνωστικό Αντικείμενο: Μύηση στο ιερό,
μεταμνήμη και αφηγήσεις τοπίου
Σχεδιασμός: Στεφανία Ορφανίδου,
Γρηγόρης Πετρόπουλος
Επιβλέπων: Γιώργος Μητρούλιας
Είδος: Διπλωματική εργασία
Παρουσίαση: 19.06.2019

ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ: Το άρρητο πέπλο και οι εννέα παύσεις

Η Ιερά Οδός, αποτελεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα βασικό άξονα σύνδεσης της πόλης της Αθήνας και της Ελευσίνας. Ο άξονας της οδού συνδέεται ιστορικά με την τελετή των Ελευσίνιων Μυστηρίων, τη λατρεία της θεάς Δήμητρας και κατ’ επέκταση με τον μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα το θεό του Κάτω Κόσμου. Η έννοια του ιερού και του μυστικού ενυπήρχαν έντονα κατά τη διάρκεια των τελετών των Μυστηρίων. Η ίδια η οδός έβριθε πλήθους ιερών ναών και ταφικών μνημείων, κατά μήκους μιας μεγάλης περιαστικής έκτασης που κατακλύζονταν από το φυσικό στοιχείο.

Σήμερα, η έντονη αστικοποίηση και εκβιομηχάνιση της οδού έχει υποβαθμίσει σε μεγάλο βαθμό το ρόλο που διαδραμάτιζε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο περιπατητής βρίσκεται σε μια σχέση άμυνας απέναντι στη συσσωρευμένη γκρίζα ύλη του αστικού και περιαστικού τοπίου της Αθήνας. Σαν ένας εκτοπισμένος νομάς, παλεύει να αντιμετωπίσει την επιφυλακτικότητα που καλλιεργεί η ζούγκλα της μεγαλούπουλης και να διεκδικήσει την ελευθερία του νου και των αισθήσεών του, μέσα από την οικειοποίηση του χώρου της πόλης.

Ακολουθώντας τα ίχνη του ιστορικού άξονα της Ιεράς Οδού, η μελέτη προτείνει τη διάρρηξη της γραμμικότητας αυτού του άξονα, την παράβασή του σε εννέα σημεία – παύσεις. Η ιδέα αφορά στη δημιουργία εννέα ισότιμων επεμβάσεων, εννέα κήπων που επανεγγράφουν την έννοια του μυστικού και του φανερού και λειτουργούν ως περάσματα και ως στάσεις. Το εσωτερικό αυτών των επεμβάσεων, στην αρχή περίκλειστο και συμπαγές, ανοίγει σταδιακά μέσα από διαδοχικές διατρήσεις, μέχρι την οριστική διάλυση των ορίων του και την ένωσή του με τον περιβάλλοντα χώρο. Αυτά τα σημεία δημιουργούν νέα πεδία συνάντησης και απομόνωσης, δημιουργούν νέους θύλακες ελευθερίας και προσκαλούν και πάλι τον περιπατητή σε μια εξόρμηση, σε μια εκδρομή.